KONUŞ Kİ SENİ GÖREBİLEYİM

                      KONUŞ  Kİ  SENİ  GÖREBİLEYİM
                    
                            ''KONUŞ YA AİŞE...''           
     Televizyon ekranı, kapalı siyah bir kutu içinde, dünyasında neler var acaba? Bir fişe tak, bir tuşuna bas, kumanda da sende sana her şeyden haber verir.  Peki senin ekranın kapalı sır dolu bir fanusun içinde, senin fişin nerede? Tuşun nerede? Ya kumanda? Kumanda yine sen de fişin iki dişin arasında gizlediğin dilinde. Tuşların kontrolü beyninin düşüncelerinin fiziksel yansıması olarak kontrollü bir şekilde senin ellerinde. 
         Konuşursan, kendini anlatabilirsen, tıpkı tavuk yumurtalarının içine düşmüş olan kartal yumurtasından çıkan kartalın kendini tavuk zannetmesi gibi vahim bir sonucu da ortadan kaldırmış olacaksın. Sen kendin başkalarının eleştirileri karşısında ezik büzük durduğun için kendini anlatamıyorsun.  Kartal yavrusu olmaya ne dersin? Bırak kendini özgürce çıkar dişlerinin arasındaki dilini, çöz çözümle kendini, duygularını, düşüncelerini, hayallerini, gelecekte yapmak istediklerini bir bir dök eteğindeki taşları karşındaki insanda pozitif düşünceler uyandır. Konuştur dilini. 
          Bir konuşmaya başladın mı bir daha da sakın geriye dönüş yapma. Günlük sıradan bir konu dahi olsa konuş ki iki kelimeden bir tanesi belki seni bana anlatabilir.
         Sen kendine inanır güvenirsen başarabilirsin. Başkalarının tartışmalı konulardaki seni rencide edici laflarından etkilenip hemen tepki verme.  İşte o zaman susmak çok daha güzel olur. Aklını kontrollü kullan önce beynimizde konuşacaklarımıza bir plan yapıp sonra söze başla. Unutma duygularımızın etkilenmesinde, karşı taraftan gelen söze veya fiili hareketlerden etkilenme kararını da yine sen veriyorsun.