EBE SÖBE

      Elim sen de yakaladım seni hadi sıra sen de şimdi sen koş, ben seni yakalayacağım. Koş koş koş ama fazla uzağa gitme ben yorulurum yakalayamam o zaman. Yakalarsam ne olur? Oyun biter.  Oyun bitince ne olur?  Oyun oynarken aldığın mutluluk zevk neşe yanına kâr kalır ya da tatlı bir yorgunluk, ya da bir kavga. Zaman diliminin değişimi, oyuncuların değişimi, daha bir sürü şey. Bizim yaşadığımız dünyada hepimize belli bir kılıf giydirilmiş roller verilmiş biz de bir güzel oynuyoruz. Bazen başrol, bazen figüran, bazen kötü adam, bazen süperman tarafsız kalamayız, ben oyundan çıkacağım diyemeyiz. Mecbursun sana dikilen elbise ile verilen rolü oynamaya. Elbiseyi kim dikiyor? Rolü kim veriyor?  İpler kimin elinde?  Senin haberin bile olmadan cinsiyetin, memleketin, milletin, dinin, anan, baban, nüfus cüzdanına yazılıyor seninle bütünleşiyor. Rollerde de cüz-i iradenin sana verdiği yetki kadarını kullanarak sorumluluk senin üzerinde kalıyor. Diğer taraftan Rabbin külli iradesi senin kaderini şekillendiriyor. Oyundan çıkmak var mı? Yok. Ya oynayacaksın ya oynayacaksın. Mızıkçılık yapar mısın? Yaparsan kendine yaparsın sonunda sen zararlı çıkarsın. Hayatta var olmanın tadında sana her türlü dekoru ile sunulmuş olan bu sahne de oynamanın zevkine var.

             Bu ne güzel bir hayat ne lüks bir hayat. Nefes almak bedava, hava bedava bulut dere tepe yağmur çamur bedava şükür her şey çok güzel tabiat  bizim haberimiz olmadan tıkır tıkır işliyor. Doğanın bütün nimetleri önümüze serilmiş bu dekoru çok güzel kullan kıymetini bil.  Baharda kırlarda yetişen otların kıymetini bil kokusunu içine çek, senin haberin olmadan çalışan organların için sana bahşettiği sağlık ve yaşam hakkı hürmetine ‘’Yaradılanı hoşgör yaradandan ötürü’’ Bu tabiat bu denge ne müthiş güzel. Rabbim bir ileri iki geri gitsem de rolümü tam oynayamasam da sana kulluk, kul olma yarışında  ‘’Adım hıdır elimden gelen budur’’ diyorum. Uğrunda elimden geleni yapıyorum. Oyunumu oynamaya çalışıyorum. Ne sağımdaki ne arkamdaki insanların ne yaptıkları beni pek ilgilendirmiyor. Onaylamadığım davranışları kendime model de seçemem. Kendim hak bildiğim doğrularımla yapmaya çalışıyorum. Çünkü hesap günü herkes kendi hesabını verecek herkes kendi çizdiği yolun yolcusu olacak.