Benim gönlüm sarhoş içim kıpır kıpır iş aş meselesini sesli sesli konuşabiliyorum. Masaya yatıra biliyorum. İnsanları bıktırana kadar üç dört mecliste konuştuk. Konuştuk, bir çıkış noktası bulmak için bir kaç iş fikri oluştu kafamızda en doğrusu, en mantıklısı ve en kârlısı için biraz daha araştırma yapmalıydık. Danışmalıydık. Değişik işlere değişik tasarımlar uygulamalıydık bize özgü olmalıydı. Yarı taklit, yarı biz başarabilsek de tamamı bize özgü olmalıydı. Yeni bir taktik, yeni bir buluş, yeni tasarım yeni akar gelir yeni nesil bilmem ne gibi sunmalıydık piyasaya.
Hedef kitlemiz çocuklar üzerinde yoğunlaşmıştı. Çocuklar mızıkçı olurdu. Çocuk kesesine uygun çocuk tadında olmalıydı. Sürprizler hediyeler olmalıydı. Paylaşmayı öğretmek adına minik adetli paket içinde olmalıydı. Sağlıklı enerji verici leziz ve temiz.
Her fikir tartışması yeni bir fikrin doğmasına gebeydi. Farklı beyinlerden etrafa ışık saçarak buluş niteliğinde fikirler çıkabiliyordu. Bizi hafif gülümseten acaba olur mu? Yapan var mıdır? Diye birbirimize soruyorduk. Heyecan coşku fikirler netleştikçe artıyor kabımıza sığmıyorduk daha fazla araştırma yapmamız lazım diyerek sohbet konusundan ayrıldık. Daha fazla danıştık farklı kişilerle diyolaga girmek yeni bir işin ipuçlarını yakalamak bu da iyiydi. Bir iki minik adım atabilmiştik. Fikir tartışması adına daha sonra doğru fikirler bulunacak doğru düşünce doğru proje. Durmayacağız yola devam en iyi en doğru fikri bulana kadar. Araştırmaktan kim usanmış?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder