NEŞELİ FROZEN YAPIMI

Sıcak yaz günlerinizi serinletecek neşeli frozen yapımı,

Dondurma, kırılmış buz ve meyve ile yapılan yaz içeceği

Ferahlamak isteyenlere, çeşitli meyvelerden dilediğinizi tercih ederek siz de evinizde frozen içeceği yapabilirsiniz.

Yaz mevsiminin en sevimli içeceklerinden biri olan frozen serinletici etkisiyle sıkça tercih ediliyor. Bol buz içermesi dolayısıyla oldukça ferahlatıcı olan frozenler sıvı ihtiyacınız da karşılıyor. Her ortamda keyifle içilebilen bu içecek türünü hazırlamak da oldukça kolay.

Haydi öyleyse frozen yapmaya başlayalım.

FROZEN YAPIMI İÇİN BİR KAÇ TEMEL MALZEME

-Buz

-Dondurma

-İstenilen meyveler

Tarifimiz dört kişilik olsun. Frozen için dondurma en ideal serinletici malzemelerden birisi. Dört kişilik porsiyon için üç beş kaşık dondurma ilave edilen frozende meyve çeşitlerine uygun dondurma çeşidi de kullanılabilir. Benim her zaman ki tercihim vanilyalı dondurmadır. Çünkü vanilyalı dondurma her malzeme ile uyum sağlar içeceklere leziz bir tat verir. Frozen yapımında buz olmazsa olmaz malzemelerden biridir. Frozen yaparken birkaç parça buz kullanmanın yanında bardağın üzerine kırık buz serperek de servis yapabilirsiniz.

Buz parçalarını dondurma toplarını istenilen meyveleri robota koyun ve buzlar tamamen parçalanıncaya kadar karıştırın. Buzlar parçalandıkça malzeme de köpürmeye başlayacaktır.

Meyveli dondurmalı her çeşitten yiyecekle yapılabilen frozen nefis leziz tatlarla her damak zevkine göre de hazırlanabilir. Muz, karpuz, kavun, çilek,  gibi meyveler benim frozen'da en sık tercih edilen meyve çeşitleri arasındadır.  

Çilekli frozen yapmak için bir su bardağı soğuk içme suyu, iki parça kırılmış buz ve çilek mutfak robotunda karıştırılır.

Karpuz dilimlerinin çekirdekleri temizlenir. Küp şeklinde kesilip mutfak robotunda az şeker ve buz parçalarını da ilave edip 1-2 dakika çırpılır.

Seçilen malzemeye göre çikolatalı ve meyveli dondurmalar da tat vermesi için kullanılabilir. İçeceğe meyve dilimleri krema da ilave edilebilir.  

Frozen yaparken tüm malzemeleri bir karıştırıcı içerisine atarak karışım köpürene kadar döndürün. Buzların karıştırıcıya zarar vermemesi için önce yavaş yavaş döndürün. Karışım köpürdüğünde frozen hazır demektir.

Frozen karıştırırken kullanılan malzeme miktarına göre karışım süresi uzayabilir. Malzemelerin parçalanması için karışım süresine siz karar vermelisiniz.

Seçilen malzemeye göre çikolatalı ve meyveli dondurmalar da tat vermesi için kullanılabilir.  

Çeşitli meyve parçaları kullanılarak frozen çok daha leziz ve görsel açıdan tatmin edici hale getirebilirsiniz. 

Robottan geçirdiğiniz malzemeleri servis bardaklarına alın. Üzerini süslemek için meyve dilimleri dondurma topları ya da krem şanti ilave ederek de servis edebilirsiniz.

Özel bardaklar kullanmak frozen'ların daha şık servis edilmesini sağlar. Meyve dilimleri ve kamışla içeceklerinizi hazır hale getirebilirsiniz.

BU GÜN ÇEVRE İÇİN NE YAPTIN

       ‘’Çöpümü çöpe attım, içim rahat.’’ diyenler  

👧Yıllardır evimde Kağıt,teneke, plastik ve camlarımı tek poşette  biriktirip  en yakın AVM geri dönüşüm kutularına bırakıyorum...Farkındalık yaratıp bu konuya dikkat çekmek için de yazılar yazıyor bloğumda paylaşıyorum

👩Sıfır atık projesi aslında Karaman çok güzel bir çıkışla çevre için çok önemli işler başarabilir. Burada KADIN GRUP SAYFALARINDA çevreciler çevre sağlığı korumayla görev bilen hanımlarla

👨Pet şişelerimi geri dönüşüme koydum

Yıllardır atık yağımı asla lavaboya dökmem biriktiririm.

👪Geri dönüşüm kutusuna atılacakları attım tavuk artıklarını çöp kutusunun yanına koydum

👸Çöp atmaya giderken yol kenarına yola atılan çöpleri de topladım.
💁Bu gün çevre için ne yaptım? Atıkları ayırdım. Nasıl daha az atık çıkartabilirim onu düşündüm. Eskilerimi değerlendirmek için internette bu konuda araştırma yaptım.
👳Temizlik temiz insanlarda bulunur.

💑Çöpü çöp kutusuna attım

👼Çöp kutusunu bulana kadar çöpümü cebimde taşıdım

👷Sokakların ve ana yollarda atılan çöpleri gördükçe kahroluyorum..

TEMİZ EV TEMİZ MAHALLE
TEMİZ İL TEMİZ
PARKLAR OLSUN DİYORSANIZ ÇÖPÜNÜ ÇÖPE AT ÇEVREYİ KİRLETME

ÇÖPÜNÜ BURAYA AT MEHMET

           Almanya da bazı marka çöp kutularına ''Çöpünü buraya at Mehmet'' yazılmış. Bu yazıyı ilk gördüğümde ne kadar ağır bir itham diye hemen de irkilmiştim. Sonra o çöp kutusuna bir dakika gözlerimi dikip baktığımda ve kendi kendime sorduğumda ‘’Bu yazıyı sorguladığım da’’ acaba bu yazıyı neden yazmış olabilirler diye. Demek ki oradaki Türkler çöpleri çöp kutusuna atmıyordu. Almanlarda böyle bir yönteme başvurmuşlardı. Tıpkı Eskişehir Belediyesinin çevreyi kirletenlere esprili tepki göstermek amacıyla Porsuk Çayı kıyısına çekirdek çitleyen eşek heykelini banka oturtması gibi de bir şeydi bu. Peki biz Karamanlılar ne yapmalıydık? Akşamları İsmet Paşa Karaman Kalesi arası kordon boyu yapıp da çöpünü yerlere atanlara. Pikniğe gittikleri vakit etrafı rezil bir halde bırakanlara belki de iki metre ötesinde de çöp kutusu var. Ama o çöp kutusuna atmıyor. Burada genelleme yapmadan bazıları için ki bu söylemlerim ki onlar da kendilerini biliyor.
       Temiz bir çevre için şimdiden kendimizi alıştıralım ki ileride Beyazkent Mahallesinde seyir teraslarına gittiğimiz de orayı da İsmet Paşa Caddesine çevirmeyelim.

       Kısa bir not; Dünya da geri dönüşümde en başarılı ülkelerin başında Almanya geliyor. Almanya geri dönüşümde oldukça hassas çalışıp elde ettiği verim de oldukça yüksek.

MECBUREN MECBUREN MECBURİYETTEN

         İş hayatı çetin ekmek aslanın ağzında, bu şehirde işe girmek çalışmak yaşamak alın teri ile para kazanmak çok zor.  Tam ben de çalışayım diyorum herkesin geldiği çalıştığı şu  fabrikalarda, bir yığın sorun, hiç hakkıyla çalışana emeğinin hakkını veren yok. Dürüst çalışırsın helal kazanayım dersin dürüst çalışan yok. Helal kazanayım evime helal ekmek götüreyim dersin helalı haramı düşünen yok. Sen terlersin başkaları senin sırtından geçinir.  Çok çalışana bir de enayi derler öküz gibi çalışıyor salak derler. Çok çalışan kazanmıyor aslında öyleyse niye sürünüyoruz niye sürtüyoruz bu yerlerde? İleri de mükafatı var da onun için. Mükafat derken ikramiye, yatlar, atlar da bekleme. Sabırla, sebatla çalışanlar için emeklilik. Gelecekte bir gün gelecek sigorta gibisi var mı? Kendinin sürdüremeyeceği götüremeyeceği yere kadar o götürüyor seni hastalıkta sağlıkta. Kendin yatırmaya kalk bakalım kaç gün yatırabilirsin? İşyerinde bazı haksızlıklara uğramış olabilirsin ama oradan emekli olunca herkes eşit alacak hak ettiğini alacak. Hiç de öyle olmuyor. Devlet baba sigortalıdan alıyor sigortasıza veriyor.
     Üstelik emeklilik yaşı çok geç çok uzun bir bekleyiş. Öyle görünüyor ki ölünce emeklilik. Bile bile öleceğin güne kadar bekletiyorlar sonra ''al sana emeklilik,'' diyorlar. Bütün bunlar bir  kefen parası için mi? Bütün gün çalış bütün gün o yolları git gel, köprüyü geçene dek ''ayıya dayı'' de bütün bunlar bir kefen parası için mi? Ödülümüz bir kefen parası.
        Sen çok yorulmuşsun duyguların bir hayli kabarmış,
        Bu gün evde kal istirahat et istersen yarın gidersin işe,
        Ama o evde kalmadı,
       ''Hayır, hayır ben iyiyim.'' Ama iyi değildi işte kim olsa anlardı. İşe gitmek istemeyip de gidenlerin durumunu. Her gün birilerine söylendiğini gün be gün zayıfladığını güçten düştüğünü. 
        Hepimiz gittik. O zorlu yaşam koşullarında hepimiz mücadele verdik.
        Ben tembel değilim ben de mücadele verebilirim, uzun süre ayakta kalabilirim geceleri uykusuz kalabilirim. Burada sorun iş değil yapılan haksızlıklar, yanlışlıklar insana değer verilmez buralarda beni rahatsız eden de bunlar fabrikaların hoşuma gitmeyen tarafı.  
      Biliyorum bana dayanabildiğin yere kadar dayan diyeceksin. Yine bana böyle bir iş bulduğun için şükret diyeceksin. İleride anlayacaksın ne demek istediğimi diyeceksin, gelecek de bir gün gelecek diyeceksin.
      Hiç memnun değilim hiç mutlu değilim, hiç.
      Sus annem duymasın içinde sakla bunları çünkü eve tek ekmek getiren sensin.
        Kendisi de biliyordu iş hayatının ne kadar çetin olduğunu,  
       Özel yemekler sofraya en son gelir bilirmisin bunu da?
       Zorlu mücadelenin sonunda yağmurdan sonra bereketli topraklarda hasat toplamak da var. Ben hiç hasat toplayanı görmedim hepsi yaşlılar.
        Yine de ben Allah'ın sevgili kuluyum yaş bana fazla vurmadı. Öyleyse sen de Rabbine olan sevgini göster. Ne yapayım? Şükret. Rabbinin sana verdiği sağlık ve sıhhat için yedirmeyi nasip ettiği için şükret.

ÇARESİZİM ÇARESİZ

      MAĞDURUM DA MAĞDURUM
       Her gün yaşadığımız hayatın bir noktasından şikayet ederiz. Şu olmamış bu olmamış neden eksik neden fazla neden dengeli bir hayatım yok, çalışıyorum neden kaliteli bir yaşantım yok. Diye, sonra hayatında olumsuz gördüğün bazı olayları kişileri düzelmesini istersin beklersin düzelmezler kavgalar gürültüler kopartırsın feryadı figan edersin fakat her zaman sert bir kayaya çarpmış misali yerine oturur kalırsın. Neden? Neden? ‘’Kalk şu yolumun üzerinden.’’ Diye kendi kendine söylenirsin, dövünürsün inadına olayın üstüne üstüne gidersin farklı yollar denersin karşındaki olayı veya kişiyi kendi doğruna düz getirmek için. Hayatının dengede durması için. Fakat yine de hayatın istediğin gibi olmaz sonuç değişmez. Tam pes ettiğin noktada tamam dersin ben de bu olayla veya kişi ile yaşamayı öğrenmeliyim dersin kabul edersin eğilirsin büğülürsün yavaş yavaş ona benzersin. Yıllar önce hiç onay vermediğin olaylara davranışlara daha sonra bakmışsın ki sen iki kat daha fazla yapmaya başlamışsın onun gibi olmuşsun sonra kendi kendine sorarsın bu ben miyim? Dün ben ne idim? HANGİ BEN DOĞRU? Sorusunu sorarsın. Karşındaki olayla veya kişi ile aynı tavrı sergilediğinden sorun çıkmadığından kendini mutlu zannedersin aslında iç benliğin ta içinde kopan fırtınalarda sen, sen değilsin bu böyle olmamalı ben burada olmamalıyım dersin sessizce. Neden sessizce? Aslında mutluluk oyununu oynamak senin de işine geliyor. Sırtında yumurta sepeti yok sorumluluk yok, savunma mekanizmanı çalıştırmıyorsun karşısındaki olaya veya kişiye karşı sıkılmış yumruklarla beklemiyorsun. Çünkü karşında düzeltmek istediğin olay veya kişi ile özdeşleşmişsin. Onlar gibi olmuşsun çaresizce çaresizliği öğrenmişsin. Farkında olmadan. 

DİLİN ZEVKİ

       Dil gerçekten harika bir organdır. Son derece keskin tat alma duyusuna sahiptir. Aldığı tattığı tatta da yanılmaz bir organdır. 

     Elimizde tuttuğumuz poşetine aldandığımız çağın nimeti olan bir çikolatalı ürünü inceleyelim. 

İlk dikkat çeken şey görüntü gözlerle gördüğümüz gözlerle albenisini tahlil edeceğimiz, fakat onu tatlı bir hayale sürükleyen de gözler değildir. Onu tadan dil damak zevki tadınca aldığın lezzet dilin keskin özellikleridir sana bu duyguları yaşatan.  Dış görüntüsü ister som altından olsun ister turuncudan o tatmış olduğu lezzetin ondaki haz kapılarını da açan kaybolmayı  ondaki değişiklikleri sağlamadıktan sonra dış görünüş o tadın  yanında da önemsizdir.  

      Beş duyu organımızdan biri olan dil ağza açılan kapı bir bakkal dükkanı gibi renkli bir poşet gördüğünde onu ilgilendirmez o içinde açan çiçeklere bakar bu sebeple damak zevki poşetin görüntüsünden daha önemlidir. Çünkü damak o tadı tatmış ve asla unutmamaktadır. O tat ki damağında uzun sürede  kaybolmamaktadır. Zamanla da onun hakkında izlenim biriktirir kokusu tadını hiçbir zaman da unutmaz.

DİŞİMİN GOVUĞU

        Bu işe de bir çare bulmak lazım işimiz zor. İşimiz insanlara damak tadında yiyecek sunmak  gerçi insanlara damak tadını uyaracak uyandıracak o kadar  çok çeşit  var ki.   ''Var de'' iyisi var kötüsü var. Bir kez tattınız mı? Sevmediniz mi? Beğenmediniz mi? Bir daha dönüp  almazsınız. Neden? Alternatif ürün çok da ondan insanın canı hangi tadı isterse hangi tadı severse canı isterse veriyor parayı alabiliyor. 

      Örneğin bir kişi 80 gram bir çikolataya iki buçuk lira verebilir.  İlk defa tatmak için. İkincisinde de biraz düşünebilir.  Üçüncüsünde de kendisini damak tadının isteğine boyun eğer ve kendini o tadın cazibesine teslim eder.  Damak tadı için durum bu, daha yukarısını verip almak ta var hele bir de albenisi varsa ''al beni al beni,'' diyorsa şöyle etkileyici bir isim göz alıcı bir selefon çabucak modası geçmeyen bir tat için yoksa bu kadar çaba emek neye yarar? 

    Söz gelimi Türkçe de dişinin govuğu denilen bir yer var oraya değmeli yediği şey damağına dokunmalı kendisiyle ilgili üç beş söz söyletmeli  ama yenip de poşeti bir kenara atılınca o tat da unutulunca hani işte yok oldu. 

       Müşteri yenilik ister çeşit ister müşteri aynı malı dönüp bir daha almak ister. O malı terekte görmek ister.