Neden icraata geçemiyoruz? Danışamıyoruz? Araştıramıyoruz? Rehber bulamıyoruz? Labirentin başlama çizgisinden bir adım bile öne atamıyoruz kendimizi?
Başlamak ilk adım başarmanın yarısıdır. Demişler. Hele sen bir başla arkası gelir. Seni durduran ne? Cesaret özgüven eksikliği mi? Bunlar zaten var bunlar senin hep yoldaşın oldu zaten tanıyorsun bu zayıf yönünü biliyorsun artık sana yıllardır bir adım bile attırmayan hep bu ikili değil miydi? Bu ikiliyi içinde yeşerten dış desteklere hiç kafa yorma onların görevi o zaten. Bu iki duygunun isteklerini tersini yapmayı denesen gidemem dediğin yere gitsen yapamam dediğin işi yapsan çılgın fikirlerini deşifre etsen korkmana inat korkusuzca yalnızlığına inat paylaşsan birileriyle kesin labirentin çıkış noktasına kadar ilerleyeceksin. Kır zincirlerini ne olmak istiyorsun hedefine doğru hiç ardına bakmadan koş hep idealinde olmak istediğin hedefe ulaşmak için koş. Seni dar kabuğunun içinde hapseden özgüven eksikliğini korkaklığını küçük gör hakir gör ben sizinle baş edeceğim de sonra bir başarı bir başarı. Başarıyı tetikleyen hiç ummadığın bir konumda ve pozisyonda olabileceksin .Yaparım yaptım. Olmaz dediler oldu. İşte ben buyum başarının ardındaki gizli dünya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder