Toplum içinde kalabalıkta yaşıyor ve yalnız yaşıyordu. Toplum fertleri onu çözmeye çalışıyorlardı. Birisi çıktı dedi ki ben seni çözümlemek için tam iki yıl uğraştım yeni yeni seni biraz anlayabiliyorum. Aslında vasıfsız bir elemansın. Bazen korkusuz korkak rolünü üstleniyorsun. Amirinin verdiği gaz kadar ilerliyorsun içinde yeşerttiklerin benim için sönmüş birer volkanik dağ gibi hiçbir anlamı yok fakat senin için volkanik bir yanardağ, çünkü her an patlayabilirsin. Kırılma noktan oldukça fazla sen bir hiçe daha yakın olduğun için senin kırılma noktaların da beni enterese etmiyor. Alışılmışlıkları yaşamak yerine kendinin alışmış ve kendinin koyduğu hayat kurallarını oynuyorsun. Senin hayat bilgisi dersinden kaç kişi sınıftan geçmiş olabilir acaba? Senin sıra dışı hareketlerin, mimiklerin olur olmaz yerde gülmen, damdan düşer gibi lafın arasına girmen pek çoğumuza komik gelmiştir ve sen de kırılmışsındır.
Maalesef sen, rüzgarın estiği yöne değil de karşı yöne baktıkça çözümsüzlük örneği olarak tek numune olarak kalacaksın.
Sen farkında değil misin bütün bunların? Niçin kendini düzeltme, kendi kendini kontrol etme, kendine yeni bir rol model seçme yoluna gitmiyorsun? Sıfırdan yeniden dünyaya gelmiş bir insan yavrusu misali. Apalamayı ayakta durmayı yürümeyi.
Saatlerinde birbirini tutmuyor bir dakika önce başka bir dakika sonra başka seni tanımak imkansız olaylara vereceğin tepkimelerini çözmek, çözümsüzlük örneği bir kıvılcım çak çak çak geçmişine kapak olsun. Bu gün benim doğum günüm, hep birlikte kutlayalım. Yeniden doğan insan yavrusu sen de gel. Gel bize katıl bize hem oyuna hem söze, hayatta bir oyun sahne dekorda hazırsa oynayalım hep beraber. Ben uzattım elimi haydi sen de uzat elini şak şak şak..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder