İnsanlar henüz uyandıklarında o da işten geliyordu. Her çalışanı uykusuz kılan gece vardiyaları, uykusuzluk çekilmezdi herkes gibi o da eve varınca yemek yeyip uyumak isterdi. Hemen de birden akşam oluvermesini beklediği şey sadece uyku. Onun gözlerinden dökülen onu yatağa sürükleyen uyku ve boyunduruk gibi boynuna taktığı işi, ayaklarının onu götürüp getirdiği işi. Göç yolu ile gelmişti.
Buralarda bir sürü ev ve bir sürü fabrikaların birinde, herhangi bir ev ve herhangi bir fabrika fark etmezdi. Hepsi olabilirdi o çalıştıktan sonra gece vardıyalarının kahrını çektikten sonra hepsi olabilirdi.
Her fabrika her ev bir olmaz nereden biliyorsun da hepsini de aynı kategoriye koyuyorsun.
Ne yani hepsi bir değil mi?
''Git sabaha kadar çalış fırına yakın çalış.''
'' Benim işim zaten fırına yakın işler,''
Ama bitmeyen bir serüven fırınlar arası hem de çok stresli daha başka bir iş de bilmiyorum. Bilmiyorum deme öğrenirsin. Deneyebilirsin. Başka fabrikalara gitmeyeceğim de deme onları da deneyebilirsin. Hayır insan bir kere bulunduğu ortamı işini seviyorsa eğer, doğrusu ne kadar diğer fabrikalar haber yollasa da ben bilirim işimi der ben böyle bilirim. Der.
Benim işimi mi değiştireceksin? İstersen gündüzlü bir iş bulabilir maaşını farklı alabilirsin. Diyorum Eline biraz daha fazla para geçer. Arkadaşı hala onun yüreğine dokunan cümlelerle vuruyor ona başka kapılara giden ışıklar fenerler gösteriyordu hızlı değil ama sürekli aynı sorunlar varmış gibi tam uykunun en derin yerinde tam da uyanacağında rüyasından hangi arkadaşının olduğunu da kestiremedi. Uyanıp gözünü açınca gözünün önünde hiç kimsecikler de yoktu.
Kalktı iş önlüğünü giyindi. İşi onu kabaran boğan sıkan dört bir koldan saldıran bir canlı gibiydi.
Rüyasında gözlerine ışık tutulmuştu o iş nerede acaba gidip bulmalı o iş buna ''gel gel,'' diyor. Kendisini iyice karanlıkta savruluyor hissediyordu.
Sonra işyerine geldi. Onu içeri çeken işine o ona bakarken sanki boğuyormuş gibi gelen işi sanki boğulacakmış gibi, ''Söyledim ona söyledim git hazırlan başka işlere,''
Ama demedin ki hangi iş?
''Suyun aktığı yön,''
Her suyu oraya gidenler pis veya temiz yapar. Sular damla damla birikir insanlarda öyle iyi insanlar birikirse bir yerde iyi, kötü insanlar birikirse kötü olur, ha bir de her insanın içinde nefis ve şeytan vardır o fiili uygulatacak eğer sen de o ortamı bulamazsan çünkü o ortamları hazırlayanlarda işte bu iyi veya kötü insanlardır.
Sen buradasın bu işyerindesin mesela sen iyiliğe hazırlanıyorsun ortamda iyiliğin tozlarını görüyorsun birden iyilik bereketleniyor ve çoğalıyor. Kötü giden bir şeyler dahi iyiliğe dönüşüyor.
Üzüntü can, sıkıntısı sinir stres, tasa kaygı her işyerinde var nereden vuracağı belli olmayan şimşek gibi hızla gelen sözler her işyerinde var. Bence en iyi sığınak kişinin en iyi bildiği yerdir. Başına bir yığın sorup alıp ilerletmektense. Burada sorunun veya işinin başını sonunu biliyorsun nereden başlayıp nerede biteceğini. Demek istediğim o ki solumak istediğin hava sana daha yakın. Eğer bir şey olursa başına bir iş gelirse sana haklı veya haksız diyen insanlar ya da haklı görenlerin sayısı daha fazla olur haklıdır, hem böyle olmasaydı o da şöyle yapmazdı derler. Kurtlar sofrasında çırpınmaktansa karnın doyuyor mu doyuyorsa yeterli, bu en büyük mutluluktur.
İnsan zaman zaman düşünüyor iş değiştirmeyi pek sık değil ama zaman zaman, bu da iyi bir şey hiç olmazsa elindeki işin kıymeti artar. Anlarsın. Allah insana düşünme yetisi vermiş muhakeme gücü düşün taşın, işin makineler koca fabrika sana işkence ediyorsa düşün kendince en iyi düşünceyi doğru işi bulana kadar. Bu da günlük yaptığın işlerin bir parçası gibi düşün, çalışma gücünün bir parçası imiş gibi düşün, kendini daha fazla yıpratmamak için kendi düşüncelerine çekidüzen vermen için. Haklısın ben de düşünürdüm bir başka fabrikayı umutsuzca kendi çıkarlarımı gözetlerken kendimi kurtarmak adına
Tekrar eve döndüğünde aynı düşünceler yine kafasındaydı. Ama o iş önlüğünü çoktan çıkarmış geceliğini giyinmiş uykuya dalmıştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder