ÇALIŞMAK İBADETTİR
Çalışma hayatı insanı dininden uzaklaştırıyor. Özellikle hiç bir zaman dinine yakın olmayan kişileri. Onların ruhlarına çarpan ve o ruhlarını tekrar kurtarmaya çalıştıkları şey herkesin yarın yaparım diye erteledikleri şey ya ölüm geldiğinde o erteledikleri şeyler. Rabbim insanları imtihan için göndermiştir çektiği dünyalık eziyetlerin içinde kendisini hatırlasınlar diye de yaşamlarına aroma olsun diye bazı tat ve lezzetler acılar vermiştir bazen de ayağına kıymık ve Yüce yaradan o kişiyi çok sevdiğinin bir nişanesi olarak da ona çocuk vermiştir. Sevdiğin insandan hamile kalmak ve onun çocuğunu doğurmak ne mutlu sevgiyle aşkla taşımak ve onun çocuğunu doğurmak.
Öyleyse Rabbinin seni sevmesine karşılık sen de onun sevgisini umursa ve Rabbini an. O, sana çalışma gücü verdiyse konuşma, hareket etme ona olan sevgimizi de haykıralım öyleyse çünkü ömrümüz çalışmakla geçiyorsa günaha en yakın olduğumuz zamanlarda kalabalık ortamlarda. Her gün çünkü her gün, çalışma hayatının içindesin ve her günkü zaman günaha yakın yaşaman ve o günahı ödemen içindir. Şu an ne yapıyorsan neyin günah neyin sevap olduğunu bilebilirsin bazen de bilemeyebilirsin demem o ki Rabbimin adını an onun adını an ve deki ''Rabbim bir an olsun beni, nefsimle baş başa bırakma'' de ve Rabbini an çünkü sadece senin içinde gönlünde yatanı Rabbin görür. Bir kadının yaşayışı insanlara güzel ahlaklı görünüyor diye kendisi bile bilemez bazen gönlünde yatan şeyin günah olup olmadığı sen en iyisi gönlünü Rabbine açıp göster ve ondan bağışlanma dile. Bir kadın evine bağlı kocasına sadık olsa dahi onun gönlünde günah yok demek değildir. Sonra bir kadın yoklukta sıkıntılı hallerden geçmesi onun sıkıntılarından dolayı şikayetlenmesi isyan etmesi.
Ben günahlarımı biliyorum bana senin özellikle senin hatırlatmana gerek yok sinirime dokunuyorsun. O halde sen günahlarını biliyor ve cezalarını biliyorsun.
Yüce Rabbim bol bağışlayandır
Bizlere yaşama sevinci veren, çalışma gücü ve ellerimizi işleten, bizlere her türlü zorlukta dayanma gücü veren, Rabbim bizlere iş görürken de ellerimiz işlerken de bizlere seni anma gücü ver. Her soluk alış verişimizde
Rabbim biz kulların günahlarımızı tartamayız senin tartında da nelerin günah olduğunu da bilemeyiz. Kadınlar çile çekmek için mi gönderilmişlerdir? Ama her kadın çile çeker her kadın acı çeker her kadının acısı kendine göre ağırdır. Bir dinleseniz her kadından bin ah işitirsiniz. Sanırsınız ki Rabbim bütün dünyanın yükünü o kadının sırtına yüklemiştir yine sanırsınız ki dünyadaki sorunlarla çarpışan hayat mücadelesine giren savaşan sadece kendisidir. Şu ölümlü dünyada tek işlediği suç da amellerini işleyişinin isyanı içindedir. Rabbinden istediği yardım elini yine kendi isyanı ile itmiştir. İster ki Rabbi onu hem isyan edenle hem de rıza gösterenle bir tutsun. İster ki o Rabbi ona isyan ederken versin. Hem suçlu hem güçlü gibi o halde senin bağışlanma istemen nerede kaldı? Hem Rabbine isyan et hem de iste Rabbini kıskaç altına al. Hiç olacak iş mi?
O halde gönlünü Rabbine aç Rabbinden söz etsin gönlün onu ansın elin iş görürken gönlünde Rabbine isyan etmesin. Belki o an dizlerinin üzerine çöküp dua edemezsin ama gönlünle dua edebilirsin Rabbinden af dileyip şeytanı gönlünden kovmasını isteyebilirsin. Rabbine sığın o çok merhametlidir. O ne istedin de yapmadı? Yüreğini Rabbine kapama, çalışıyorum diyerek de mazeretler ardına sığınma. Kendin şöyle düşün bir kişi senin kapına gelse el açsa vermez misin? Verirsin, çok istese yalvarsa sen yine verirsin onun gibi Rabbinden isterken de ısrarcı ol iste o verir. O kendine yakışanı verir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder