O tadı yemek için saatlerce bekledi. Beklediğine de değdi. Çünkü o tadı yerken kendisini bahçelerde şarkı söyleyen üstelik deniz kızını da hatırlatan bir konumda öyle hissediyordu. Hemen dilinin üzerinde bir çevirmesiyle ağzının içinin tadı değişiyordu. Kalbinden dökülüp gelen tek bir cümle ‘’Çılgın bir şey!’’ Sözü ağzına geliyordu Çılgın bir şey onun diline gelen damağına doğru ittirdiği yanağının içini dolduran şey. Ama yanaklarının içini dolduran tat varken yine ikinci kez söyledi. Öyle de uzun zamandır beklemişti ki lakin yemesi bir kaç dakika kadar kısa sürdü. O ağır ağır midesine düştü. O tane tane lokma lokma tane onlarca sonra hepsi birleşip düzenli bir pınar oldular. Öylede çoğaldılar ki midesinin dibinde o görünmeyen gökyüzünde tek bir ağızdan boşalan beş dakika içinde de tüm poşetin içindekiler tükenmişti. Kendisi de iliklerine kadar o tadı tatmıştı. Dilini damağını o tat ile ıslatmıştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder