HAYATIMDA YENİ BİR SAYFA

       Bundan böyle bir daha gözlerimi eskisi gibi geçmişime götürmeyeceğim. Geçmişin sayfalarını da çevirmeyeceğim. Bu gün için ne yazacağımı da düşünerek şimdiki olduğum konumda kendimi yazacağım.

     Böylece hayatın kitabını yeniden almaya okumaya koyuldum. Sonra tekrar o kızdığım ulaşmak isteyip de ulaşamadığım şeyler geldi aklıma. Tekrar cümlelerim ikiye bölündü. Bu yüzden de yazılarım yarım kalıyor. Zevkince yazımı yazamıyor cümlenin sonuna o muhteşem noktayı koyamıyordum. Çünkü cümleler ve yaşadıklarım bana beni övüne övüne böbürlene böbürlene kendimi anlatma fırsatını vermiyorlardı. Evet bazılarınızdan çok daha iyi yaşadım. Belki gereksiz bu kadar geçmişe takıntılı olmam. Şunu da açıkça da söylemeliyim ben bu şehirde doğduğum ve yaşadığım için minnettarlığım da çoktu. Daha da kötüsü beterin beteri olan işsiz güçsüz avare insanların olduğu yerleşim yerleri de vardı. Bilinçsizce geçim derdinin zorunluluktan mecburiyetten küçük yaşta yapılan bir eylem fakat bu gün bana bir düzen kurdurmuştu. Benim gibi pek çok kadında düzeneğini kurmuştu. Ama şaşırtıcı olan ne biliyor musunuz? Gençliğinizden bu günleri de göremiyorsunuz. Bu nedenle de o duygular derinlerde saklı kalıyor. O eksiksiz bilgiler yüreğinizde bu hafızanızda kalıyor. Bu arada hafızamla da övünebilirim. Ne zaman bu bildik konular aklıma gelse ne zaman bir koku bir doku ben yine eski ben bir can sıkıntısıdır alıp götürüyor beni. Böylece o derinlerde kalan ukteler temel istekler de gün yüzüne çıkıyor. Yüreğimin derinliklerinde ne görmek istiyorsam. Çok az insan destekler belki bu gün bunları çünkü geçmişe de mazi derler. O zaman denilen şey ‘’Dönülmez akşamın ufkundayız vakit çok geç bu öyle bir fasıldır ki ey ömrüm nasıl geçersen geç.’’ Bazı şeyleri imkansızlaştırıyor. Tam da senin olmak istediğin yerde ve kıvamda işte olmak istediğin yerde olamamak bu da daha fazla seni kışkırtıyor zihnin senin üzerindeki baskılarını o basmakalıp cümlelerini daha fazla tekrar ettiriyor.