SOKAK LAMBASI

  Yolları aydınlatan sokak lambaları vardır yollara ışığını verir. Henüz yollarını bulamamış insanlar henüz meyvesini verememiş ağaçlara. Birde yapraklar arasında gizlenmiş meyveler vardır. İşte ben o yapraklar arasına saklanmış meyveyim. Duygu şokundan kaçınmak için eskilerinde yaptığı gibi gizlenerek kendi dairem içinde kalarak, bana bu numarayı yapmayı da ruhuma bedenim öğretti. İç dünyam duygularım eğitilmiş değillerdi. Korkak ve güvensiz. Kötü huylarımı kendime zırh edinmişim nefreti kini öfkeyi kendime böyle de bir zırh dikmişim kendimi böylece de savunarak kışkırtıyordum sizi uzaklaştırıyordum kendimden. Ama şunu da itiraf edeyim ben kendi kendimle doya doya mutluluğu yaşıyordum bu yüzden de katılmıyordum aranıza. Kendi ağacımın yapraklarının gölgeleri arasında sizin uzaklardan gelirken dahi ayak tıkırtılarınızı beni rahatsız ediyor. Üstelik defalarca sizleri uzaklaştırmak için hamleler yapsam da sizler kendinizin özel görmüş özel bir muamele istercesine yanıma sokulmak istersiniz.  Nasıl bir düşünce yapısı nasıl bir özel muamele? Benim topluma karşı nasıl bir tavır aldığımı bilmiyor musunuz? Ben size kendimi ispat edecek sevimli gösterecek değilim siz de bana kendinizi. Üstelik benim bir tek yüzüm var benim ikinci bir yüzüm de yok.

            Damla damla sessizlik çökünce üzerime zihnimde de bir şeyler belirginleşince düşüncelerimin hayali gözlerimin önüne düşüyor. Hep yalnız hep tek ben ve içimdeki ben.  İçindeki sese kulak ver İçindeki sesin yalnızlığını duy. Dalga dalga seni insanlardan uzaklaştıran sese. Orta yaşın hoşnutluğunda mutluluğunda tıka basa yemiş doymuş şükretmiş hayattan dersini almış biri olarak duy dinle.  Yalnızlığın ve kendin olmanın mutluluğunu yaşa. Başkalarının içine karışıp da hayatını mahvetme. Sadece ben ve içimdeki ben sessizliğin ve tekben olabilmenin tortuları damıtılarak içine aksın sızım sızım damla damla çöksün sende birleşsin tek kalsın.